သီခ်င္းဆိုၿပိဳင္ပြဲ

ယေန႕ေခတ္ တြင္ သီခ်င္းဆို ၿပိဳင္ပြဲမ်ား ေခတ္စား လာသည္႕ အေလ်ာက္ အမည္မေဖာ္လိုသူ သူေဌးၾကီး ဦးပြ သည္ ၀ါသနာ ရွင္ေလးမ်ားအား ေၿမေတာင္ေၿမွာက္ေပးရန္ အၾကံၿဖစ္မိေလသည္။ ဒီအေၾကာင္းကို ကုမၸဏီ ဘုတ္အဖြဲ႕ ကို တင္ၿပရာ ကန္႕ကြက္မဲ မရွိ အႏိုင္ရရွိသၿဖင္႕ ယခုလို သီခ်င္းဆို ၿပိဳင္ပြဲ ၿဖစ္ေၿမာက္လာၿခင္း ၿဖစ္ေလသည္။

သို႕ႏွင္႕ မိမိ၏ ၿပိဳင္ပြဲအား Americal Idol နီးပါး ၿဖစ္ေစရန္ သူေဌးၾကီး ဦးပြ တစ္ေယာက္ အစြမ္းကုန္ လုပ္ကိုင္ေလသည္။ ယုတ္စြ အဆံုး သီခ်င္းဆို ၿပိဳင္ပြဲ အမည္ ကိုပင္ ၿဖစ္သလို မေပး။ နာမည္ၾကီး ေဗဒင္ ဆရာ တစ္ဦး ႏွင္႕ တိုင္ပင္ကာ သံုးရက္ခန္႕ အခ်ိန္ယူစဥ္းစား၍ ရရွိလာေသာ “ ဖြာေအာင္ဆို ၿပာမွၿပန္” ဟူေသာ အမည္အား ေရြးခ်ယ္ထားေလ၏။ ဆုမ်ား အၿဖစ္ ပထမဆု တစ္ဆု ထဲသာ ေပးအပ္မည္ၿဖစ္ၿပီး အား ေငြ Amount ေနရာတြင္ ကြက္လပ္ ထားထားေသာ ခ်က္လက္မွတ္ တစ္ေစာင္ အားေပးအပ္မည္ ၿဖစ္ေလရာ လူေတြ စိတ္၀င္စားၾကတာ မဆန္း။

ၿပိဳင္ပြဲ၀င္မ်ားကား အဆိုၿပိဳင္ပြဲ အသစ္ ၿဖစ္သည္ႏွင္႕ အညီ အံုးအံုး ထေနေအာင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကေလသည္။ အမွတ္ေပးဒိုင္ မ်ားမွာလည္း အေတြ႕အၾကံဳ ရင္႕က်က္ေသာ ဒိုင္မ်ားအား ငွားရမ္း ထားသလို Vocal trainer မ်ား Performance trainer မ်ားအားလည္း ငွားေပးထားကာ စတိတ္စင္ေပၚ မတက္မီ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲ သင္ၾကားေပးေလသည္။

ဆိုေတာ႕ကာ ေနာက္ဆံုး အဆင္႕သို႕ အားလံုး ေပါင္း ေလးဦး တက္ေရာက္လာၾကေလ၏။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေပါင္းမ်ားစြာ အား ေက်ာ္ၿဖတ္ၿပီးမွ ယခုလို ေနာက္ဆံုး အဆင္႕သို႕ ေရာက္ရွိလာၾကၿခင္း ၿဖစ္ေလရာ ၄င္းတို႕၏ အရည္အခ်င္းမွာ အထူးေၿပာစရာ ပင္ လိုမည္ မထင္ေပ။ သို႕ေသာ္ ၿပိဳင္ပြဲ စခါနီးမွ Performance trainer မွာ ရုတ္တရက္ အေရးၾကီး ကိစၥ ရွိသၿဖင္႕ ၿပန္သြားေလရာ အေၿခ အေနမွာ ရုတ္ရုတ္ရုတ္ရုတ္ သို႕ ၿဖစ္ကုန္ေလ၏။ သို႕ေသာ္ ကိစၥ မ၇ွိ။ သူေဌးၾကီး ဦးပြမွာ ငယ္စဥ္က ေမာ္ဒယ္မင္းသား လုပ္ဖူးေလရာ မိမိကိုယ္တိုင္ သင္ၾကား မဟဲ႕ ဟုေတြး၍ စိတ္အနည္းငယ္ သက္သာမိေလသည္။
ေဟာ ပဲြစေတာ႕မည္။ ဦးပြ တစ္ေယာက္ စင္အေနာက္ဘက္သို႕ ေရာက္သြားၿပီး ၿပိဳင္ပြဲ ၀င္မ်ားအား ႏွစ္သိမ္႕အားေပးရေလသည္။

“ ကဲ ပထမဆံုး ဆုမွာက ဘယ္သူလဲကြဲ႕”

“ သားပါ”

“ အြန္႕ ေအးပါ သားရယ္ သားနာမည္က ဘူတူလဲငင္”

“ ဧကရာဇ္ပါ”

“ ဟြင္ ၀မ္းပုတ္ခ်ေဆး နာမည္ၾကီး”

“ ငင္႕”

“ အာ႕နဲ႕ သားက ဘာသီခ်င္းဆို မွာတုန္း”

“ သားဆိုမွာက ကိုးဖာ ရဲ႕ လြမ္းခဲ”

“ ဟြင္ သားရယ္ ၿမန္မာ သီခ်င္းေတြ ဒီေလာက္အမ်ားၾကီး ရွိေနတာ ဘယ္႕ႏွာ ၿပဳလို႕ တရုတ္သီခ်င္းၾကီး ေရြးရတာတုန္း”

“ ငြင္ အာ႕ တရုတ္သီခ်င္း ဟုတ္ပါဘူး တား စကားလံုးသြားလို႕ပါ တကယ္က ဖိုးကာ ရဲ႕ လမ္းခြဲပါ”

“ ေအာ္ အာ႕သီခ်င္းလား ရတယ္ေလ အာ႕သီခ်င္းကို Performance က ဘိုလုပ္ရမလဲဆိုေတာ႕ကာ လာ အနားကိုတိုး……………”

“ ဟြင္ ရပါတယ္ေညာ္ ေအာက္မွာ သင္လိုက္လည္း အေပၚက်ရင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မိလို႕ပါ”

“ အြန္႕”

သို႕ႏွင္႕ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ နံပါတ္ ၁ ဧကရာဇ္ တက္သြားေခ်ၿပီ။ ဦးပြလည္း ေနေပါ႔ ငါသင္တာ မလုပ္ရင္လည္း ဒင္းဘာလုပ္မလဲ ၾကည္႕အံုးမယ္ ဟုေတးကာ ေစာင္႕ၾကည္႕ေနေလသည္။
ေဟာ သီခ်င္း Intro ၀င္ပါၿပီ။

“ ဘာမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ ငါ႕ဆီမွာ ေနာက္ထပ္ မင္းလိုခ်င္ေသးလား ေပးမယ္ သိမ္းထားမေနနဲ႕ ငါ႕ဓါတ္ပံုလည္း မင္းငါ႕လိုသာ ပစ္လိုက္ပါေတာ႕ ေ၀းၿပီ”

အမယ္ အသံကေတာ႕ မဆိုး။ Performance ကို ၾကည္႕လိုက္ေတာ႕ အားလားလား ဒီ အကြက္တစ္ကြက္တည္းကို လံုး၀ မေၿပာင္း။ သူလုပ္ေနပံုက ညာဘက္လက္ႏွင္႕ မိုက္ကို ကိုင္ကာ အားေနေသာ ဘယ္ဘက္လက္ဖ၀ါး ေစာင္းၿဖင္႕ ေလထု အား ႏုတ္ႏုတ္စဥ္းေနၿခင္း။ စဥ္းတယ္ စဥ္းတယ္ ထပ္စဥ္းတယ္ စဥ္းေနတုန္း စဥ္းေနတုန္း။ဒီလူ ၾကည္႕ရတာ တရုတ္ဆိုင္မွာ ေတာက္ေတာက္ ေၾကာ္လား မသိ။

“ ရႊီး ေၿဖာင္း ေၿဖာင္း ေၿဖာင္း”

ပရိတ္သတ္ လက္ခုပ္သံ က်ယ္လာေလ ႏုတ္ႏုတ္စဥ္းေသာ Speed က ၿမန္ေလေလ။ အစက တစ္မိနစ္ အခ်က္ ၆၀ ေလာက္ကေန တစ္မိနစ္ ၁၂၀ ေလာက္ အထိ ၿဖစ္ကုန္ေလသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ အတည္႕ စဥ္းေနရာကေန တေစာင္း စဥ္းသည္။ တစ္ခ်ိန္တြင္ ဘယ္ဘက္လက္ၿဖင္႕ စဥ္းရတာ ေညာင္းေရာ႕ ထင္႕ မိုက္ကို ဘယ္ဘက္ လက္သို႕ ေၿပာင္းေလလွ်င္ ဦးပြ စိတ္ထဲ ေအာ္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ႕ ေတာက္ေတာက္ေၾကာ္က က်က္သြားလို႕ ထင္တယ္ ဟုေတြးေနဆဲ ညာဘက္လက္ နွင္႕ ထပ္စဥ္းၿပန္ေလသည္။ ဘုရား ဘုရား။

“ ဆံခ်ည္တစ္မွ်င္ေတာင္ မင္းကို ငါေလ မေမ႕ႏိုင္ပါ”

သီခ်င္းရဲ႕ Tempo အတက္ဆံုး အပိုင္းေရာက္ၿပီ။ ေဟာ ဒါက ဘာအကြက္ပါလိမ္႕။ ၾကည္႕ရတာ ငွက္ေပ်ာပင္ ကို ေအာက္ေၿခ မွ တစ္ဆင္႕ခ်င္း ပိုင္းလာသည္႕ပံု။ ပိုင္းတာမွ ဘယ္ၿပန္ေတြေရာ ညာၿပန္ေတြေရာ။ သီခ်င္း နဲ႕ ဘယ္လို သက္ဆိုင္သည္ေတာ႕ မသိ။ သူ႕ခမ်ာ သီခ်င္း ၿပီးသြားသည္႕ အထိ လက္က ေတာက္ေတာက္ေၾကာ္ေနတုန္း။

“ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ ေအာ္ ဒီေသာက္လက္ကလည္း ငြင္႕ ကန္ေတာ႕ပါဗ်ာ “

“ ကဲ ဒိုင္ ရဲ႕ ကြန္မန္႕ေလး နားေထာင္ၾကည္႕ပါအံုး”

“ ညီေလး ဆိုတာ Notes ေတြ မေရာက္ဘူးကြဲ႕”

“ ဟြာေလ ေမးပ်ေစ အာ႕ Note က ဘယ္နားေနလို႕ သားက သူ႕ဆီ မေရာက္တာလဲငင္”

“ ၿမတ္စြာဖ်ား ကဲ ထားေတာ႕ ၿပီးေတာ႕ ကီး လဲ နည္းနည္း ၿမင္႕ေနတယ္”

“ ဟြာေလ အဲ႕ကီးက ပံုမွန္ အၿမင္႕ ဘယ္ေလာက္ရွိလဲငင္”

“ ၅ေပ ၆ လက္မ ငင္ ဟုတ္ဘူးေလ”

ဒီတစ္ေယာက္ကေတာ႕ ေတာက္ေတာက္ေၾကာ္တာ ကလြဲၿပီး ဆိုတာ ကမဆိုးလွ။ ေဟာ ေၿပာရင္း ဆိုရင္း ေနာက္တစ္ေယာက္ တက္လာေခ်ၿပီ။ ကဲ မတတ္ႏိုင္။ ကိုယ္႕ဘာသာကိုယ္ စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ၾကေတာ႕။ ေကာင္းတဲ႕သူ ဆုရလိမ္႕မယ္ ဟုပဲ ေတြးမွတ္ထားလိုက္ေတာ႕သည္။

“ ကဲ ညီေလး နာမည္က ဘူတူလဲ”

“ စာတန္ ပါ”

“ တာဇံ ဟုတ္လား”

“ ဟြင္ စာတန္ စာတန္”

“ အဲေလ ဟုတ္ပါၿပီ ညီကေလး ဘာသီခ်င္းဆို မွာလဲ”

“ မဲေလး ရဲ႕ ရိုး”

“ ဟြင္ ဘယ္႕ႏွာ သီခ်င္းတုန္း”

“ ငင္ မွားလို႕ ရဲေလး ရဲ႕ မိုး ေၿပာပါတယ္”

Intro စပါၿပီ။ အမယ္ ဒီတစ္ေယာက္က မုဒ္ အၿပည္႕ပါလား။ မ်က္လံုး ကို စံုမွိတ္ထား ေသး။ မုဒ္သြင္းေနသည္႕ သေဘာ။

“ ေမွာင္မဲ အခ်ိန္မွန္ ရြာသြန္းေပးပါကြယ္ မင္းအတြက္ အဆင္သင္႕ လိုသလို အသံုးခ်”

ဟု စဆိုကာ လက္က ေရထဲတြင္ ယက္သလို အေရွ႕ကို စယက္ေတာ႕သည္။ ယက္သည္ ယက္သည္ ထပ္ယက္သည္ မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္ ထပ္ယက္သည္။ အမယ္ သူက ဒီတစ္ကြက္ထဲ မဟုတ္ အကြက္ အေတာ္စံုသည္။ လက္နဲ႕ အေရွ႕ကို ယက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ၾကမ္းေပၚက အ၀တ္ကို လက္နဲ႕ ၿဖန္႕သလို ၿဖန္႕သည္။ ၿဖန္႕ၿပီးလွ်င္ ၿပန္ယက္သည္။ ၿဖန္႕သည္ ယက္သည္ ၿဖန္႔သည္ ယက္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ငရုတ္ဆံု ေတာင္ေထာင္းလိုက္ေသး။ ေထာင္းၿပီးလွ်င္ ၿပန္ယက္သည္။ ယက္ၿပီးလွ်င္ ၿပန္ေထာင္းသည္။ ေဟာ ေနာက္ဆံုး အပိုဒ္သို႕ ေရာက္ေလလွ်င္ တစ္မ်ိဳး ေၿပာင္းကာ ၀င္ေပါက္ ထြက္ေပါက္နားကို လက္ညိႈးထိုးသည္။ ပရိတ္သတ္အားလံုး လွည္႕ၾကည္႕ၾကသည္။ ဘယ္သူ ၀င္လာပါလိမ္႕ေပါ႔။ ဘယ္သူမွ ၀င္မလာ။ ထိုစဥ္ ၄င္းမွ ေခါင္မိုး ေပၚသို႕ လက္ညိႈး ထိုး ၿပန္ေလသည္။ အားလံုး အေပၚကို ေမာ႕ၾကည္႕ ၾကၿပန္သည္။ ထံုး စံ အတိုင္း ဘာမွ မေတြ႕။ ေတာ္ေသး သီခ်င္း ၿပီးသြားလို႕။ သူ႕က်မွ ပရိတ္သတ္မွာ ေခါင္းေၾကာေတြ ဘာေတြ ေၿပခ်င္သလို ၿဖစ္သြားၾကေလသည္။

“ ညီေလး ဆိုတာ ခိုးသံ ေတြ မေကာင္းဘူးကြယ္”

“ ဖ်ားဖ်ား ဘုရားေပးေပး က်မ္းေပးေပး က်ေနာ္ ဘာမွ မခိုးရပါကလား”

“ ဟြင္ ဟုတ္ဘူးေလ ခိုးသံ ေလ ခိုးသံ”

“ ဟုတ္ က်ေနာ္ အမွန္ အတိုင္း ၀န္ခံ ပါ႔ ေတာ႕မယ္“

“ ငြင္ ဘာေတြလားကြယ္”

“ အင္းဆို”

ေနာက္တစ္ေယာက္ တက္လာတာက တစ္ဦးတည္းေသာ မိန္းကေလး။ တက္လာတဲ႕ပံုက စက္ရုပ္ၾကီး လို ေတာင္႕ေတာင္႕ ေၿဖာင္႕ေၿဖာင္႕ၾကီး။ ေခါင္းက ေဘးမၾကည္႕ အေနာက္မၾကည္႕ ေရွ႕တည္႕တည္႕ကိုသာ တူရႈ ၾကည္႕ထားေလသည္။

“ ဟြာေလ ညီမေလး အာ႕ဘာဖစ္ေနတာတုန္း”

“ Pitch ယိုင္မွာ စိုးလို႕ ေတာင္႕ထားတာပါ”

“ ဟဲ႕ ေသာက္ပလုတ္တုတ္ ဗုေဒၶါၾကီးနဲ႕ ဘုရား အာ႕လိုလုပ္ရင္ Pitch မယိုင္ဘူးလားငင္”

“ အင္းဆို”

“ ညီမေလး နာမည္က ဘာလား”

“ ေဂ်ာ္နီဇို ပါ”

“ ေအာ္ အဂၤလိပ္ေခတ္လက္က်န္လားကြယ္႕”

“ အြန္႕”

“ ဒါနဲ႕ ဘာဆိုမွာလား”

“ ေရႊရည္ၿဖိဳးေမာင္ ရဲ႕ ကိုယ္ရံေတာ္ ပါေညာ္”

“ ဟုတ္ၿပီ အဲ႕သီခ်င္းေလးနဲ႕ ညီမေလး ဘယ္လို Performance လုပ္မလဲ ဆိုတာ အားေပးမယ္ေညာ္”

Intro စၿပီ။ သို႕ေသာ္ ေဂ်ာ္နီဇို ကား Pitch ယိုင္မွာ စိုးေသာေၾကာင္႕ ထင္႕။ မရီ မၿပံဳး။ လိုင္စင္ပံုရိုက္ေသာ မ်က္ႏွာ အေနအထား နွင္႕ ညာဘက္လက္က သီခ်င္း မစခင္ကတည္းက အသင္႕ဆိုရန္ လုပ္ထားေသာ အေန အထား။ မိုက္ကိုင္ထားေသာ ပံုစံ မွာ ငါကြ ဟု မိမိကိုယ္ မိမိ လက္မ နဲ႕ ၿပန္ထိုးေနေသာ ပံု ႏွင္႕ တူေလသည္။

“ အႏၱရာယ္ေတြ ၾကံဳလာရင္ မင္းက ေစာင္႕ေရွာက္ထား အို႕အိုး”

အြင္း ဒီပံုစံ နဲ႕ သူကေတာင္ ၿပန္ၿပီး ကိုယ္ရံေတာ္ လုပ္ရင္ ရေလာက္တယ္။ မသိရင္ သတိဆြဲၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းဆိုေနသလားပဲ။ အင္း ဒီပံု အတိုင္း သာဆိုေနရင္ ဒီကေလးမ ေတာ႕ က်န္ခဲ႕ေတာ႕မွာပဲ။ ထိုစဥ္

“ အလယ္လယ္ လုပ္တယ္ဟ လုပ္တယ္ဟ အလယ္လယ္ အာ႕ ဘာအကြက္တုန္း”

ဟုတ္ပါသည္။ ေဂ်ာ္နီဇို ကား အေတာင္႕လိုက္ၾကီးပင္ ညာေၿခေထာက္ ၿဖင္႕ ညာဘက္ကို တစ္ေပခန္႕ တိုးေလသည္။ ၿပီးလွ်င္ ဘယ္ဘက္ကို တစ္ေပခန္႕ ၿပန္တိုးေလသည္။ ၿပီးလွ်င္ အေနာက္ကို တစ္ေပခန္႕ ဆုတ္ကာ အေရွ႕ကို တစ္ေပခန္႕ ၿပန္တက္ေလသည္။ ဆိုေတာ႕ကာ ဒီိေနရာ သာ ၿပန္ေရာက္ေလသည္။ ေၿခေထာက္ကသာ ေရႊ႕ ေနေသာ္လည္း က်န္သည္႕ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္ အပိုင္းမ်ားက တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္။ ခ်ီးက်ဴး ဖို႕ေတာ႕ အေကာင္းသား။ သီခ်င္းလဲ ၿပီးေရာ

“ ဟြာေလ ညီမေလး သီခ်င္းလဲ ၿပီးပါၿပီ ေတာင္႕ထားတာ နဲနဲ ေလွ်ာ႕ေပးပါလားေညာ္”

“ မရေတာ႕ပု အံေသေနၿပီ “

“ ငြင္႕”

“ ဒီက ညီမ ဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္ေပါ႔ေနာ္ အထူးသၿဖင္႕ သူ႕ရဲ႕ တုန္းကာလာေလး က လွပါတယ္”

“ ဟြာေလ မသိလို႕ ေမးပ်ေစ သမီးရဲ႕ တုန္းကာလာက ဘာအေရာင္လဲငင္ လွတယ္ဆိုလို႕ပါ”

“ အနီေဖ်ာ႕ေဖ်ာ႕ ငင္ ဟုတ္ပါဘူး”

တက္လာပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္

“ ပရိတ္သတ္ ၾကီး မဂၤလာပါ”

အမယ္ အသံ ကေတာ႕ Rocker သံဟ။ ၀တ္ထားတာလည္း ၾကည္႕လိုက္အံုး။ ကန္းထရီး ဘု ၊ 501 ေဘာင္းဘီ နဲ႕ အမွန္ အကန္ ၿဖဲမည္႕ပံု။ မ်က္လံုးမွာလည္း လိုင္နာေတြဆြျထားေသး။ လက္သည္းေတြကလည္း အမည္းေရာင္။ ၾကိဳက္တယ္ အာ႕လို ေရာ႕ခ္ ေတြ နားေထာင္ခ်င္ေနတာ။

“ ေညး နာမည္က ဘူလဲ”

“ လီယိုလင္း လို႕ ေခၚပါတယ္ အားေပးၾကပါအံုး”

“ ရႊီး ေၿဖာင္း ေၿဖာင္း”

အမယ္ သူ႕ပရိတ္သတ္ မနည္းဘူးပဲ။ ေကာင္းေလစြ ေကာင္းေလစြ။

“ ဒါနဲ႕ ေညး ခုလို ဖိုင္နယ္ အဆင္႕ ဒီစင္ေပၚေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႕ရလဲ ဆိုတာ အေတြ႕အၾကံဳ ေလးေတြ ေၿပာၿပပါအံုး”

“ ဟုတ္ ေညး ဒီစင္ေပၚေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို အဆင္႕ဆင္႕ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႕ရလဲ ဆိုရင္ အရင္ဆံုး ခံုေဘးက အန္တီၾကီး ကို လမ္းဖယ္ေပးဖို႕ ခြင္႕ေတာင္းရပါတယ္”

“ ငမ္ ဒါက ဘာၾကီးလား”

“ ဒါမဲ႕ အာ႕အန္တီက ၀ေနေတာ႕ ခ်က္ခ်င္း ထလို႕ မရတာနဲ႕ က်ေနာ္႕ခံုကို ေနာက္ကို ေရႊ႕ပါတယ္ ၿပီးရင္ ေနာက္မွီကို ေက်ာ္ခြပါတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က လူေတြကိုလည္း နည္းနည္းေလာက္ ဆိုၿပီး ခြင္႕ေတာင္းၿပီးမွ ဒီစင္ေပၚ ေရာက္လာတာပါ”

“ အလိုလို ေမးတာ တၿခား ေၿဖတာ တၿခား”

“ အင္းဆို”

“ ဒါနဲ႕ အခုလို မ်ိဳးၾကီး ၀တ္စားလာတယ္ဆိုေတာ႕ အမွန္ အကန္ ၿဖဲမယ္႕ သေဘာ ရွိတယ္ ဟုတ္လား”

“ ဒါပဲေပါ႔ ပရိတ္သတ္ၾကီး အားေပးပါအံုး”

“ ရႊီး ေၿဖာင္း ေၿဖာင္း”

“ ဒါဆို ဘာသီခ်င္းဆိုမွာလဲ”

“ ဗညားဟန္ ရဲ႕ ၀ါဆိုမိုး နဲ႕ ၿပန္ခဲ႕ပါ”

“ ငမ္ အစ္ကိုပဲ နားၾကားမွားသလားကြယ္ ဘာသီခ်င္း”

“ ၀ါဆိုမိုးနဲ႕ ၿပန္ခဲ႕ပါ ဆို ပရိတ္သတ္ၾကီး အားေပးမယ္ မဟုတ္လား”

“ ရႊီး ေၿဖာင္း ေၿဖာင္း”

“ ဟြင္ ကန္းထရီးဘု နဲ႕ ဗညားဟန္ ဆိုတာ အခုမွ ေတြ႕ဖူးေတာ႕တယ္”

စပါၿပီ။

“ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္း ေအာက္မွာ ခါဦးမိုး တို႕ အၾကိမ္ၾကိမ္ၿပိဳ ၀ါဆို ၀သန္မိုး သည္းရင္ ငိုမိတယ္”

ဆိုလည္းဆိုသည္။ စင္ေပၚမွာလည္း အၿငိမ္ မေန ။ စင္လံုးၿပည္႕ေအာင္ ေလွ်ာက္သြားသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ Mic Stand အား ကိိုင္ကာ ၿဖဲေသးသည္။ ေအာက္က ပရိတ္သတ္ကား ပါးစပ္ အေဟာင္းသား။ အဆိုးဆံုး အပိုဒ္ကား

“ မိႈင္းညိႈ႕ ရီေမွာင္ အေနာက္ေတာင္ဆီမွာ မိုးမ်ားသည္းသည္႕ အခ်ိန္ ရင္ခုန္စည္းခ်က္ မိုးသံစဥ္ေတးထင္”

ထို အပိုဒ္တြင္ ေလးၿဖဴ တို႕ အငဲတို႕လို ေခါင္းကို ေအာက္ငံု႕ကာ ဆံပင္မ်ားကို ရမ္းသည္။ ခက္တာက သီခ်င္းက အဲ႕ေလာက္ မၾကြတဲ႕ သီခ်င္းဆိုေတာ႕ သူ႕ ခမ်ာ ၿဖဲရတာ အသက္ မ၀င္လွ။ သူ႕မွာ ဆိုေနရင္း ေအာက္က ပရိတ္သတ္ ကို လွမ္းၾကည္႕ကာ

“ အဆင္ေၿပလား ပရိတ္သတ္ၾကီး အဆင္ေၿပရင္ လက္ခုပ္သံ က်ယ္က်ယ္ေလး”

“ ပေလာက္ ပေလာက္ ပေလာက္”

ေအာက္က ပရိတ္သတ္မွာ မွင္သက္စြာပင္ စင္ေပၚတြင္ တစ္ေယာက္တည္း ေသာင္းက်န္းေနေသာ သူ႕အား ၾကည္႕ကာ ေမ်ာက္ပြဲ ထိုင္ၾကည္႕ေနသကဲ႕သို႕ ၿဖစ္ေနေလေတာ႕သည္။ သီခ်င္းလဲ ၿပီးေရာ ဆရာသမားက အေပၚက ဂ်င္းအက်ီၤ အား ခြ်တာကာ ပရိတ္သတ္ၾကားထဲ ပစ္ထည္႕လိုက္ေလသည္။

“ ဟြင္ ဘာဂ်ီးဒုန္း နံထွာ ေ၀ါ႕”

“ အခုလို အားေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္”

“ ဟြတ္ ေညး အေကာင္းဆံုးဆု ရပါေစေညာ္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္”

“ ဟြတ္ ဟြတ္ ဒါနဲ႕ ဟြာေလ ခုနက က်ေနာ္႕ အက်ီၤ ဘယ္သူရသြားလည္း မသိဘူး အာ႕ေလး ၿပန္ေပးပါလား “

ပရိတ္သတ္ကား တုတ္တုတ္ မွ် မလႈပ္။

“ ဟြာေလ အာ႕က က်ေနာ္ ငွား၀တ္လာလို႕ပါ ၿပန္ေပးၾကပါလားေညာ္”

မလႈပ္။ သည္တြင္ မေနႏိုင္ေတာ႕ေသာ အေမာင္ လီယို ခမ်ာ စင္ေအာက္သို႕ ေၿပးဆင္းကာ ငိုသံပါၾကီးၿဖင္႕

“ ဟာဗ်ာ ဟာဗ်ာ ၿပန္ေပးၾကပါဗ်ာ ေနာက္ကို မပစ္ေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ ဟာဗ်ာ အီးဟီးဟီး”

ဘာေတြ မွန္းလဲ မသိ။ ကဲ ဒီလိုပံုစံ နဲ႕ ဒီေလးေယာက္ထဲက ဘယ္သူ ပထမ ရသြားမလဲ ဆိုတာ သူေဌးၾကီး ဦးပြ တစ္ေယာက္ ေတြးရင္း ေခါင္းစားလ်က္ ရွိေလေတာ႕သည္။

ေပါက္တတ္ကရ ေတြးထားၿခင္းသာ

ကူးယူေဖာ္ျပသည္။ Credit to ကိုပြ